مترجم: رزیتا ملکی‌زاده
در سال 1979 دولت چین سیاست «تک فرزندی» را در پیش گرفت به این دلیل که جمعیت این کشور با سرعت سرسام آوری در حال افزایش بود. هر زوج چینی تنها مجاز به داشتن یک فرزند بودند. خانواده‌ها در صورت پیروی از این برنامه دولت، پول، تحصیلات و خدمات درمانی رایگان از سوی دولت دریافت می‌کردند. با این حال، خانواده‌هایی که دارای دو فرزند یا بیشتر بودند مجازات می‌شدند. آنها مجبور بودند پول هر چیز را خودشان پرداخت کنند و هیچ کمکی از سوی دولت دریافت نمی‌کردند. آنها حتی مجبور بودند مالیات بیشتری بپردازند.
چین جهت کمک به رشد جمعیت، به زنان اجازه داد به طور رایگان سقط جنین کرده و قرص‌های ضد بارداری را به طور رایگان در اختیار آنها قرار می‌داد.
این طرح دولت همچنین موجب بروز مشکلات بسیاری برای چین شد. والدین اغلب دلشان می‌خواست به جای دختر، فرزند پسر داشته باشند تا بتواند نام خانوادگی را زنده نگه دارد. در نتیجه آن، نوزادان دختر اغلب توسط مادرانشان در خیابان رها شده و بعضی حتی به قتل می‌رسیدند. 90% جنین‌های سقط شده را جنین‌های دختر تشکیل می‌دهند. چین جهت کمک به رشد جمعیت، به زنان اجازه داد به طور رایگان سقط جنین کرده و قرص‌های ضد بارداری را به طور رایگان در اختیار آنها قرار می‌داد. در طول 25 سال اخیر، رشد جمعیت چین کاهش یافته است. بدون این سیاست تک فرزندی، احتمالاً اکنون حدود 300 میلیون چینی بیشتری در این کشور زندگی می‌کرد.
این قانون عمدتاً در شهرهایی که دولت کنترل بیشتری بر مردم داشت، به طور کامل اعمال می‌شد. در روستاها که اقلیت‌ها و کشاورزان فقیر زندگی می‌کردند، این قانون خیلی به مردم آنجا سخت نمی‌گرفت. در این مناطق مردم به خاطر داشتن دو فرزند یا بیشتر مجازات نمی‌شدند.

جمعیت چین( میلیون نفر)

1990

550

1960

682

1970

825

1980

981

1990

1130

2000

1265

2010

1374


منبع مقاله :
برگرفته از سایت اینگیلیش آنلاین